De juiste kanaalkeuze … De zin en onzin van push-email

… Ondanks de structurele onbetrouwbaarheid van mail gaan we er met zijn allen van uit dat mail direct ontvangen wordt als we het versturen. Aan dit gevoel appeleert Research In Motion (RIM). RIM heeft een oplossing bedacht voor een niet-bestaand probleem: Push-email. De meest onzinnige uitvinding sinds de uitvinding voor het duikerspak voor goudvissen. Je mail wordt direct naar je mobiele device doorgestuurd zodra het op je server binnenkomt. Niemand schijnt zich te herrinneren dat die mail regelmatig al minuten onderweg is voordat het bij de laatste mailserver eindigt. Niemand herrinert zich dat mail gewoon dagen op SMTP’s rondhangt. Niemand herinert zich de sociale ongewenstheid van die oplossing. Naar mijn mening is push-e-mail is zoiets als een raketmotor op een rolstoel voor de laatste 100 meter. Niemand wil het echt, maar door de marketing-hype lijkt het iets dat de hele wereld het wil.

Een van de meest gehoorde argumenten van Push-email is dat men snel op de hoogte wil zijn als er wat belangrijks op het werk gebeurd. Dan denk ik dat ze echt even je dak moeten laten lichten. Het bovenstaande maakt dat technisch al wat onpraktisch: mail laat zich niet opjagen. Maar de ellende is ook dat het waarschijnlijk een zeer onpraktisch medium is om iemand op de hoogte te brengen van een crisis. Het is een kil en vooral asynchroon medium. Als er iets uitbrand wil ik gebeld worden en ga ik bellen: ik wil de emotie, ik wil bevestiging dat mensen op de hoogte zijn en ferme commitments dat men doet wat noodzakelijk is om het de crisis op te lossen. E-mail is voor veel dingen geschikt, maar daarvoor niet….